Sene 1980. Malta’da olimpiyat var. Ancak 12 Eylül olmuş bütün dernekler kapatılmış vs. vs. ve de işin en kötü tarafı gidecek ne para var ne de yurt dışı izni… Tepebaşında bir kahvede buluşup bu konuları dertleşirken Ulvi Kemal Taşel (bizim Çetin Sel’in abisi)” Feri koş” diye bana seslendi biraz uzaklardan. Yanına gittiğimde Sudi kralının torunu Muhammed bin faysalın özel ders istediğini ve benim ev tel numaramı verdiğini evime gidip telefon beklememi söyledi. Tabiki o zamanlar cep telefonu falan yok. Ben de hemen eve gittim ve telefon beklemeye başladım. Sonradan Faysalın kendisinden öğrendiğim kadarıyla kendisi 22 yaşlarında Türkoloji okumuş ve av merakı olan bir gençti. O zamanlar yanılmıyorsam gece saat 23.00 den sonra sokağa çıkma yasağı başlıyordu. Saat 23.00 olunca ben de ümidimi kesmiştim. Arasa bile gidemezdim. Tarabya sırtlarında ev tuttuğunu daha sonra öğrenmiştim. Neyse saat 23.40 gibi telefon çaldı bizimki arıyor. Çok güzel temiz bir Türkçe ile hatırımı sordu ve gelip gelemeyeceğimi öğrenmek istedi. Ben de doğal olarak gelmek istediğimi ancak sokağa çıkma yasağı olduğunu hatırlatınca sen orasını bana bırak ve hazırlan dedi. Ben de adresimi verip beklemeye başladım. Kralın yeğeni bile olsa Kenan Paşa yönetime el koymuştu… Aradan biraz zaman geçince kapıda ne durdu biliyor musunuz? AMBULANS… Evet, bir ambulanstı beni almaya gelen. Üstelik canavar düdüğünü bile çalıyordu. 🙂
Beni hemen aracın arkasına aldı görevliler. Çakma görevliler. Özel bir hastaneden kiralamış. O görevliler de adamın korumaları ama beyaz giyinmişler. Neyse ben ambulansın arkasına geçtim ki içeride iki adet de hatun var… Biz o araçla Tabyada kiraladığı malikâneye gittik. Ve hemen derse başladık. Ben o gece orada kalmıştım. Ders başına çok iyi para veriyordu bizim veliaht… Ben o paralarla Malta’daki olimpiyatlara katılmıştım. Teşekkürler Ulvi Kemal Taşel…