Son yıllarda Kuleli’yi Hayri Özbilen çalıştırıyor (kulakları çınlasın). Bankacılık yüksek mevkiden emekli olmuştu. Zannediyorum genel müdür ya da genel müdür muaviniydi oradan ayrıldı, satranç öğretmenliği yaptı bir müddet. Kuleli’yi bana bıraktı, vaktim yok dedi, beşinci senemiz zannederim. Kuleli Askeri Lisesi’ni zaferden zafere taşıdık. Sizin okulu da (DENİZ HARP OKULU) Ziya Nuhov, kulakları çınlasın, tavsiye etti. İkinci senemiz bu.

Satranç öğretmenliği çok ilginç bir meslek. Özellikle ülkemizde satranca büyük bir ilgi var. Revaçta bir beyin sporu. Benim çalıştığım kurumlar için bu geçerli değil ama özellikle küçük çocukların ebeveynleri, çalıştırıcıdan mucizevi sonuçlar bekliyor. Yani sanki çalıştırıcı kendi beynindeki bilgileri alıyor aynen karşı tarafa monte ediyor. Böyle bir olay yok.

Özellikle çocuğun, yani dersi alanın, çalışması lazım. Çalışma ise birçok şeye bakmak değildir. Çalışma aynı şairlerin, şarkıcıların, müzisyenlerin, heykeltıraşların yaptığı gibi aynı şeyi defalarca tekrar etmek… Belleğe girecek çalışılan! Çalışma odur, diğeri satranç kültürünün artması, zevk almak…

Çalışmışsın, aynı anda düşünüyorsun ve böylece kazanıyorsun. Gençlerle birlikte olsam da, ilerleyen yaşlarda bazı şeyleri unutuyorsunuz… Mutluyum… 40 sene bilgilerimi herkese aktardım, saklamadım.